Scroll naar beneden en keer terug via oranje pijl rechts onder.
13 dec: Voor 3e keer verkozen tot Kristallen Zweetdruppel. Dank aan ieder om te stemmen, aan vriend Yves om de trofee te brengen met de tractor, aan pa Karel voor het toepasselijke lied en aan het Vtm-journaal voor de knappe reportage. Artikels, zie pers.
"Zoek 100 foto's van een koersend peloton in het Vlaams voorjaar en je zal er zeker 50 vinden met Tim Declercq als eerste man van het peloton." (Wielerkrant)
"Als een renner het woord grinta belichaamt is het wel Tim Declercq." (Michel Wuyts, Sporza)
"Als Tim ooit een grote koers wint, zal het per ongeluk zijn".
(pa Tim)
"En nog altijd Tim Declercq. Dat is toch klasse apart. Op dat grote verzet sleuren en trekken. En nog dat tempo erin houden. Hoe lang gaat hij dat nog volhouden? Als hij nu nog de top bereikt, dan weet ik het niet meer. Dan is die kerel meer dan van ijzer en staal. […] Dat is een ganse ploeg, als je dat bezig ziet." (Eddy Planckaert, na 265 km kopwerk tijdens Milaan-Sanremo)
Het is de slogan van trainingsgroep 'De Melkerie'.
Een tractor kan ook eens hard gaan, zoals op de foto hierboven in le Samyn 2018, wanneer de Wolfpack het peloton in waaiers reed.
De inspanning is heel gretig, met veel grinta. Er vol voor gaan. Pijn op de fiets is voor nu, glorie is voor eeuwig.
Tim wordt wel eens de 'lachende
coureur' genoemd. Al is die lach soms ook een verbeten grimas.
Vrienden van de fiets. Het motto van de ploeg sedert het Mapei-tijdperk is 'vincere insieme', samen winnen. Daarvoor is een hechte groep nodig, een 'Wolfpack'. Daarvoor zijn ook helpers nodig, die de ploeg naar de finale loodsen, vanaf de eerste kilometers of dieper in de finale.
Ofschoon Tim Declercq niet komt uit een koersfamilie (ma Germaniste en pa cabaretier) was hij vanaf het begin gebeten door de koersmicrobe.
In zijn eerste koers als 12-jarige aspirant bij de Groeningespurters eindigde hij derde. Bij de 13-jarigen haalde hij, geholpen door een groeispurt, twaalf overwinningen, waaronder een paar disciplines in het Critère Européen (EK).
Als nieuweling bij DGR-Vorselaar won hij in een enthousiaste en soms onbezonnen stijl enkele manches in de Beker van België,
waaronder de tijdrit aan de Lac de l'Eau d'Heure. Het BK-tijrijden verloor hij met 0,2" van Jens Debusschere.
Zijn doortocht bij Avia begon veelbelovend, maar toen kwam het harde verdict: klierkoorts.
De weg naar het herstel was lang. Hij won wel de GP Münsterland, maar Tim kwam pas boven water bij Soenens-Germond met een zevende plaats in Parijs-Roubaix voor beloften, dubbele ritwinst in de ronde van Namen en als Belgisch beloftenkampioen in Geel, met een paar cm voorsprong.
Ook als kersvers profrenner bij Topsport Vlaanderen-Baloise bleef Tim zijn aanvallende stijl trouw. Met zijn grote motor toonde hij daarbij een voorliefde voor kasseien en slopende koersen.
Zo won hij twee maal op rij de Internationale Wielertrofee te Oetingen, bijgenaamd 'de kleine Parijs-Roubaix'. In de echte Parijs-Roubaix haalde hij 2 maal de lange vlucht.
Met enkele West-Vlaamse collegaprofs en trainingsmakkers stichtten ze het trainingsgroepje 'de Melkerie' (melken is West-Vlaams voor zeuren of zagen, omdat men het eerst niet eens raakte over het trainingsparcours).
Vaak cijferde Tim zich weg voor een kansrijkere of meer explosieve ploegmaat. Met zijn kopwerk en zijn enthousiasme is hij het type dat anderen beter doet rijden.
Die eigenschap was ook het scherpe oog van Patrick Lefevere niet ontgaan. Op aanraden van o.m. boezemvriend en trainingsmakker Yves Lampaert, maar tegen het advies van 'wielerkenners' gaf hij Tim een contract, met de opdracht: 'Ik wil uw neus zien in de wind als koptrekker van het peloton.'
Tim ontpopte zich tot een loyale en gewaardeerde helper. Hij belichaamt de sfeer van de Wolfpack. Tijdens zijn eerste rittenkoers in Argentinië kreeg hij na 1000 km kopwerk van de tv-commentatoren de bijnaam 'El Tractor', die hij koestert.
In zijn eerste ronde van Spanje bleek Tim ook het hooggebergte te verteren en het jaar erop kwam een Tourselectie. Eind 2018, 2019 en 2020 gaven de lezers van HLN hem de trofee van de Kristallen Zweetdruppel. Begin 2020 kozen collegarenners hem bij Cyclingnews tot 'Best Domestique in the World'.
Meestal ment Tim als diesel het peloton van in de aanvangsfase, maar meer en meer bleek 'El Tractor' ook dieper in de finale van nut. Hij strandde solo in het zicht van de meet in kasseikoers 'Le Samyn', zo het pad effenend voor Florian Sénéchal.
Als helper dieper in de finale werd hij zo in 2020 ook 5e in de Omloop het Nieuwsblad en 2e in de waaierkoers Brugge-De Panne.